Murphy is back!

Wel, het heeft lang geduurd, maar nu is hij terug en hoe!

Normaal gezien ging ik dit weekend met het werk op weekend. De dag voor het vertrek goed ziek geworden door iets slecht te eten. Toch vrijdag naar het werk gegaan om in de namiddag met alle collega's te vertrekken. Teambuildingsactiviteit nummer 1: door een intelligente move van een collega met z'n allen in de gracht gesukkeld, voet zwaar omgeslagen en ligamenten verrokken. Resultaat: naar de spoed en nu in het gips. Ik dan maar naar huis en weekend gemist.

Maar nu besef je pas hoe moeilijk het is om met een voet in het gips 'normaal' te leven: eten, drinken, naar de wc gaan, zelfs zitten, ... allemaal ambetante en moeilijke situaties. En daarbij uwe voet dat nog goed zeer doet ook. Dus lig ik hier al 2 dagen in een bed en het ziet er voor de komende dagen niet beter uit. Damn you Murphy!