Niet thuis, of toch?

Zonet programmeboekjes gaan uitdelen voor de gemeenschapsfeesten die dit weekend bij ons doorgaan. We verkopen daar ook altijd steunkaarten bij. Ik heb er helemaal niets op tegen wanneer mensen geen kaart willen kopen, integendeel: iedereen doet met zijn of haar geld wat hij of zij wil.

Maar er zijn toch élke keer weer opnieuw mensen die thuis zijn en niet komen open doen. Ongelooflijk. Daarstraks waren er twee mensen naar de televisie aan het kijken met lichten aan. Ik ga bij de buren (zij kopen een kaart) en komt aan hun deur: alle lichten uit en niemand doet open. Ik bel één keer, nog een keer, derde keer, niemand doet open. Ik steek dan maar een programma in de bus. Nog geen minuut later: hop alle lichten weer aan en televisie aan. Normaal gezien zou ik terug gaan, maar ik had geen zin om te discussiëren. Er moesten nog veel huizen bezocht worden.

Is het dan zo moeilijk om gewoon te zeggen: "Sorry, maar ik koop geen steunkaart."? Net hetzelfde als bij de 11.11.11-actie. Dus dat wordt in november vervolgd, mét exclusieve verhalen :-)